Głód

Trawi mnie okropny głód. Nawet jak żołądek mam napakowany po samiutkie brzegi kubki smakowe domagają się ciągle nowych wrażeń. W pierwszej ciąży aż tak nie miałam, teraz to jakiś kompletny obłęd. Jak tak dalej pójdzie, wkrótce nie będę mieścić się w ciuchy i to bynajmniej nie z powodu ciąży. BEZ NAJMNIEJSZEJ PRZERWY myślę o jedzeniu. Moją głowę w każdej sekundzie atakują wspomnienia najróżniejszych smaków. Od wczoraj dałabym się pokroić za knedle ze śliwkami. Dzisiaj knedle konkurują z wędzoną makrelą, o której marzę od mniej więcej pół godziny tak intenstywnie, że zaraz się wścieknę. Chyba zjem gumę maomam dla oszukania języka i położę się spać by nie czuć tego cholernego, ssącego głodu.