Ostatni płomyk nadziei

JR, po niedoszłym ślubie, wysłał do mnie i moich braci maila, w którym przedstawił naszą mamę jako przebiegłą, pazerną, zimną harpię, ujawnił dość poufne szczegóły ich popierniczonej relacji (łącznie z cytowaniem ich korespondencji) i oświadczył, że on niczemu nie czuje się winien. Mail ten leżał sobie spokojnie w mej skrzynce odbiorczej. Żadne z nas wtedy, rok temu, nie napomknęło mamie o tym, że jej niedoszły mąż postanowił obsmarować ją tak przepięknie przed jej własnymi dziećmi. Nie było sensu sprawiać jej dodatkowej przykrości. Ale po długim myśleniu doszłam do wniosku, że właśnie teraz nadszedł czas by zapoznać ją z tym paszkwilem. Niech wie, z kim tak naprawdę ma do czynienia. Nie sądzę żeby w ponownym porywie afektu przywiązała należytą wagę do tego, iż mail ten dowodzi, że jej kochaś za nic ma jakąkolwiek lojalność i bez żenady angażuje w intymne szczegóły postronne osoby, w dodatku jej własne dzieci. Ale przynajmniej będę miała poczucie, że zrobiłam wszystko by powstrzymać moją matkę.